Home

PowerShell

Snippets

Links

Notities

Utilities (uk)

Home

Samen met Marjolein woon ik Meerkerk. Ik ben werkzaam in de automatisering als system/software engineer en projectmanager. Op dit moment ben ik als projectmedewerker/manager gedetacheerd bij Sara Lee/DE, een klant van Hewlett-Packard

Mijn vrije tijd besteed ik aan het de gezondheid van Marjolein en als er tijd over is aan programmeren in Delphi 7.0, Microsoft C 6.0, knutselen in SQL, het snuffelen aan andere programmeertalen, uitzoeken van nieuwe programma's en luisteren naar muziek. Soms lees ik ook nog wel eens een boek en doe graag ongewone dingen.

Donderdag 4 mei 2006

Willem Wilmink schreef "Ochtend in de stad" voor Herman van Veen. Sinds ik dit liedje ken, moet ik er minimaal eens per jaar aan denken, op 4 mei.
Dit jaar heb ik er natuurlijk weer aan moeten denken, alleen was de situatie iets anders. In de stad hadden we een aantal boodschappen gedaan toen tot onze verbazing de winkels al om zes uur dicht gingen. Dat stond net even niet in het scenario van deze avond. Op een bankje in Gorinchem zaten we te denken wat we zouden aan doen toen achter ons iemand een bosje bloemen neer legde bij een monument. "Zou hier nog iets worden gedaan aan dodenherdenking?" vroegen we ons af. Die vraag werd even later positief beantwoord door een passerende diender. Even later, voor het eerst van ons leven live getuige van een herdenkingsdienst en liepen we mee in de stille tocht naar het oorlogsmonument. Tussen de gevels van de oude huizen langs de route weerkaatsen de voetstappen van een stoet; een mooi, maar ook macaber geluid.
Gedirigeerd door de ceremoniemeester werden bij het monument de kransen en bloemstukken om beurten neer gelegd. In de verte klonken van verschillende kanten de kerkklokken waarvan het geluid om acht uur wegstierf. Vlak voor het blazen van de reveille moest ik denken aan "Ochtend in de stad". Het was me eerder niet opgevallen, maar de vogels zongen de vallende avond toe...

Woensdag 24 augustus 2005

Dit jaar hebben we mijn verjaardag in Harderwijk gevierd. Het begon met, hoe kan het ook anders, een bezoek aan het Dolfinarium. Het was nog wel vrij druk en hebben wellicht niet alles kunnen zien wat we in ons hoofd hadden, maar de shows die we gezien hebben waren zeker de moeite waard. Ook hebben we met veel plezier onderwater gekeken naar de dolfijnen en de walrussen. Vanachter een dikke glazen wand zie je de dieren op hun best en vooral de walrussen zijn ineens elegante dieren die sierlijk door het water bewegen.
Na het Dolfinarium zijn we nog even het stadje in geweest en hebben bij een restaurant genoten van een heerlijk stukje vis.

Zaterdag 9 juli 2005

Naast het fraaie weer genieten we natuurlijk ook van onze achterburen. De nieuwsgierige koeienbeesten staan geregeld rustig op hun gemak te grazen voor ons raam.
Maar vanmorgen werd het weiland “ontruimd” en even later arriveerden er 10 pinken. De jonge beesten zijn een stuk speelser dan hun oudere stalgenoten en dat geeft een heel ander leven in de wei.

Vrijdag 8 juli 2005

Eigenlijk kwamen we op het idee om naar de film "Madagascar" te gaan door de voortdurende reclamestroom van Super de Boer. Elke week nieuwe aanbiedingen waarbij je kunt sparen voor knuffels uit de film. Maar helaas hebben we geen Super de Boer in de buurt en bovendien konden we aanbiedingen niet gebruiken.
Echter kwamen we vandaag tot onze stomme verbazing zo’n supermarkt tegen. Meteen naar binnen en een knuffel uitgezocht. Maar hoe kom je spaarmunten als je de aanbiedingen niet kunt gebruiken of de artikelen niet aanwezig zijn en de knuffels pas volgende week los te koop zijn? Teleurgesteld verlieten we de winkel.
Toch konden we het niet laten om een paar uur later nog even terug te keren. Tot onze eigen verbazing werd de uitgezochte knuffel nu wel los aan ons aangeboden omdat we hem zo graag wilde hebben.
Nu staat onze eigen "Marty" de pronken in de kamer.

Donderdag 30 juni 2005

Het was inmiddels alweer even geleden, maar vandaag zaten we onverwacht in de bioscoop. We hebben uitzonderlijk moeten lachen om de avonturen van de 4 geanimeerde vrienden Marty, Alex, Gloria en Melman in "Madagascar".
Deze geheel met de computer getekende film is een lust voor de lachspieren door de vele komische details die erin verwerkt zijn.

Een echte aanrader wat mij betreft en je kunt er ook heen als je geen kinderen hebt.

19 oktober 2004

Het was even door de zure appel heen bijten, de boer is tot vannacht 3 uur bezig geweest met zijn land. Maar het resultaat is er, we hebben weer uitzicht. Het mais heeft plaats gemaakt voor een grote zwarte aarde mat waar met een beetje gelukt binnenkort weer gras zal groeien en de koeien zullen grazen.

24 augustus 2004

Als je zin hebt in een leuke film, dan mag je deze Disney film niet missen. We hebben in een deuk gelegen. Hij was zelfs zo leuk dat we aan het einde zijn blijven zitten en de hele film nog eens hebben zitten kijken. Zelfs voor een tweede keer was hij leuk.

9 augustus 2004

Het heeft de nodige energie gekost, maar ik ben weer aan de slag. Ik ben niet mee gegaan met de doorstart (dat eigenlijk geen doorstart is), maar ben tegen een nieuwe werkgever aangelopen
Ik ben nu aan de slag bij DITP te Leimuiden. Gelukkig kon ik bij mijn opdracht blijven, dus zit ik nog steeds bij HP.

23 juli 2004

Jawel, het is weer zover. Mijn werkgever is failliet. Het lijkt alsof de geschiedenis zich herhaalt. Bijna als een donderslag bij heldere hemel, zal vandaag mijn ontslagbrief thuis worden bezorgd. Het wordt misschien toch wel tijd om eens te gaan kijken of er geschikte werkgever te vinden die niet van plan is om failliet te gaan, of op zijn minst iedereen op tijd inlicht.

7 juni 2004

Nederland is een land dat trots op zichzelf kan en mag zijn. Door de geschiedenis heen kom je toch telkens weer Nederland in de boeken tegen. Desondanks heeft het ook een heel vervelende eigenschap. Sommige dingen kunnen we eenmaal minder goed. We kunnen dan 2 dingen doen: vergeten of knokken.
Maar we kunnen het geen van tweeën.
Zo dreigen we bijvoorbeeld niet de beoogde kenniseconomie te kunnen worden. Omdat het ons nu eens niet op een zilveren schaaltje wordt aangereikt moeten we dus knokken. Maar nee, we blijven zeuren dat we het niet kunnen en laten het daarbij.
Vandaag was er een heel sterk voorbeeld van die andere vervelende eigenschap. We blijken precies 30 jaar geleden geen wereldkampioen voetballen te zijn geworden. Iets om te willen vergeten zou je zeggen, het is ten slotte maar een spelletje. Fout. Aan zoiets onbenulligs besteden we volop aandacht. Gisteren hoorde ik al iets op de regionale radio, vandaag is de hele Radio 2-dag er mee vergiftigd en wordt er zelfs een wedstrijd integraal herhaald op tv.
Moeten we niet eens wakker worden en gewoon doorgaan?

3 mei 2004

Vanmorgen heeft ons eendenpaartje - we noemen ze voor het gemak altijd Donald en Katrien - hun kroost getoond.
9 pluizenbolletjes zwommen achter moeder aan. Ik hoop dat ze het allemaal redden, want ik zie toch ook geregeld jagers zoals roofvogels.

20 april 2004

Om de dag van gisteren te compenseren bleef ik vandaag wat langer in bed liggen. Om te horen of er nog ontwikkelingen waren rondom onze ruimtevaarder, wilde ik aandachtig luisteren naar het nieuws van 7 uur. Daarvoor moet ik dan dus ook aandacht luisteren naar de reclame, want anders val ik weer in slaap.
Na de reclame was er echter stilte, 30 seconden van wachten op de dingen die niet zouden gaan komen. Uiteindelijk werd de reclame weer ingezet en werd dit gevolg door muziek en verkeersinformatie.
Eindelijk kwam het verlossende woord van Roderick; voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis was er geen nieuws. De verbinding met de nieuwsstudio was weggevallen en ik wist nog steeds niet hoe het met André ging.

19 april 2004

Normaal gesproken sta ik ergens tussen 6 en 8 uur op. Door de week heb ik de radiowekker aanstaan om te kunnen luisteren naar Ontbijtradio met Roderick Veelo op Radio 2.
Vandaag was ik al voor 5 uur klaar wakker. Ik lag te twijfelen; zal al uit bed komen?. Omdat ik nog niet eerder het radioprogramma voor Ontbijtradio had gehoord leek me dit wel een leuk moment om eens te luisteren. Zo zat ik even na vijven in de auto en viel het programma binnen bij het eerste nummer. Met spanning wachtte ik op de dingen die zouden gaan komen, maar tot mijn stomme verbazing hoorde ik de stem van Roderick de reporter Robert-Jan Booij aankondigen. Ik keek nog een goed naar mijn klokje. Het was echt nog geen 6 uur.
Maar ik had niet op de datum gelet. Vandaag zou onze landgenoot André Kuiper worden gelanceerd en ik zat in de auto naar een live verslag te luisteren vanaf het ruimtevaartcentrum in Noordwijk.

11 januari 2004

Een aantal jaar geleden heb ik een CD gekregen van Areada met de mystieke titel "From a long forgotten future". Enige tijd daarna heb ik het boek uit hetzelfde project gekocht. Het is geschreven door Isengé Bezu en de titel is zelfs nog mystieker "De jacht op de Heilige Graal". Gisteren besloot ik om het boek opnieuw te lezen. Dat is opnieuw in bijna één adem gebeurd. Het boek handelt over de geschiedenis rond de Middel Eeuwen en zelfs daarvoor. De jacht zelf is zeer intens and interessant. Ik kon gewoon niet stoppen. Gaande het boek, de verteller onthult een aantal historische mysteries and verteld je zelfs wat de graal is en wat het geheim erachter is. Het is niet alleen het geheim achter het geheel, maar ook het beeld van het landschap waar het zich afspeelt dat me bezig houdt. Eens zal in deze plaats, Languedoc en zijn heuvels die het omgeeft, bezoeken.

5 januari 2004

Ik maakte al enige tijd kruiswoordpuzzels. Recentelijk heb ik geleerd om doorlopers te kunnen maken. Dit zijn zelfs nog leukere puzzels dan the gewone kruiswoordraadsels. Nu heb ik een leuk spel op het Internet gevonden, Trivia. Dit is de elektronische versie van Trival Pursuit via IRC. Het is leuk om te spelen, zelfs al je alleen bent, maar dat gebeurt bijna nooit.

12 december 2003

Het is een traditie geworden om de zendmast in IJsselstein te versieren als kerstboom. Met z'n 375 meter hoogte, is het 's werelds grootste kerstboom ooit.
Vele jaren geleden ben ik speciaal naar het dorpje gereden om het met eigen ogen te aanschouwen. Vorig jaar was de eerste keer dat ik in de buurt werkte en zag hem dus vaker.
Nu woon ik nagenoeg om de hoek en zie ik hem elke dag als ik van of naar mijn werk rijd. Het is werkelijk een prachtig gezicht om zo'n groot object in kerstsfeer te zijn staan voor de donkere achtergrond van de morgen of de avond.

1 december 2003

Onderzoekers hebben onlangs een rapport gepresenteerd met de fantastische titel "Anatomie van de moderne vriendschap". Volgens de conclusie van het rapport heb je nu ongeveer 33 "vrienden", waarvan je er 6 "echte vrienden" zult noemen. Ben je een vrouw, dan zie één van hen elke 3 tot vier dagen. Als je een man bent, dan zie je één van hen elke 5 dagen.
Gemiddeld heb je over je hele leven geteld zo'n 396 "vrienden" hebben gehad.
In theorie betekend dat je de halve wereld bevolking zou hebben "ontmoet" als je de "rekenregels" van de Six degrees of separatie volgt.

24 november 2003

Oeps, ik bezoek mijn eigen pagina's niet zo vaak op het net. Ze blijken behoorlijk achter te lopen met wat ik lokaal heb staan. Ik was inmiddels al aan het vertalen geslagen en heb hier en daar nog wat punten en komma's aangebracht. Maar als ik deze niet op het Net zet, dan lijkt het alsof ik er helemaal niets meer aan doe. Ik moet toegeven dat de tijd die ik besteed aan deze pagina's beperkt is, maar er valt zo nu en dan echt nog wel iets te schrijven.

11 november 2003

Na wat (politiek) oponthoud is vandaag mijn Service Manager applicatie in productie gegaan en ligt er inmiddels weer een nieuw verzoek op mijn bureau. Een vergelijkbaar programma waarmee gebruikers, ook weer zonder administrator rechten, processen op een server kunnen beëindigen.

8 oktober 2003

Zo'n twintig jaar geleden maakte ik kennis met de computer, een Commodore 64. Natuurlijk heb ik ook wel spelletjes gespeeld om het apparaat, maar het programmeren vond ik veel leuker om te doen. Het is niet voor niets (nog steeds) mijn grootste hobby. Daarom werd ik, zo'n kleine twaalf en een half jaar geleden, programmeur. Het was mijn eerste echte baan in de automatisering. Na anderhalf jaar had ik het programmeren in Clipper wel gezien. Programmeren is leuk, maar niet voor 40 uur in de week en al helemaal niet voor 49 weken in het jaar.
Toch kan ik het blijkbaar niet laten. Ondanks dat ik officieel geen programmeur meer ben, komen er toch geregeld verzoeken binnen om nog eens wat code te schrijven.
Zo ook vandaag. Een leverancier moet de mogelijkheid hebben om bepaalde services op een server te beheren zonder dat zij administrator rechten hebben of krijgen. Het resultaat is een kleine client/server applicatie dat functioneert op basis van het uitwisselen van bestanden.

3 oktober 2003

Na de nodige maanden geduldig wachten is de Volvo S40 dan toch eindelijk afgeleverd. Ik ben helemaal in mijn sas. Het is eigenlijk jammer dat ik inmiddels maar een half uurtje van mijn werk vandaan woon, het liefst zou ik nu graag willen omrijden.

17 september 2003

Na ruim 25 weken kon ik vandaag weer luister naar mijn autoradio. Al die tijd heeft het apparaat gezwegen, maar na onderhoudsbezoek bij de garage, tettert het nieuws nu weer door het koekblik. Ik heb hem nog wel vervloekt, want het was niet zulk fraai nieuws.

29 augustus 2003

Vandaag heb ik weer commentaar gekregen dat mijn weblog niet ook in het Engels is. Het is niet de eerste keer, dus ik ga er maar eens aan beginnen. Maar mijn hemel, wat een werk. Daar zullen wel de nodige vrije uurtjes voor gaan worden gebruikt.

24 augustus 2003

Met onze verjaardagen proberen we altijd iets leuks te doen, deze keer was het Dierenpark in Amersfoort aan de beurt. Al vrij snel werd onze aandacht getrokken door de Siberische- en Witte Tijgers. Deze prachtige dieren hebben een schitterende locatie in de "Stad der Oudheden". Hier zitten ze niet achter tralies, maar achter zeer dik glas. Op verschillende plaatsen kun je dieren op deze manier bewonderen en zelfs fotograferen. Als je van grote poezen houdt is dit een absolute aanrader.

24 juli 2003

Enkele weken gelden begon het met een zacht gesnurk. Het moest wel van buiten komen. Een pomp of zo. Maar buiten was niets te horen. Dan moest het uit een doos komen. Afgelopen dinsdag bleek dat ook niet waar te zijn, alle dozen waren leeg en uit de kamer.
Een kort onderzoek buiten leerde ons dat er een wespennest op de vliering zit. Blijkbaar zijn de wespen zo druk aan het werk dat het snurkende geluid ontstaat. Een belletje naar de gemeente was voldoende en zojuist is de betreffende wespenbestrijder langs geweest. Met een flinke stoot wit poeder dat van buiten in het nest is gepompt, moeten de dieren binnen een dag of twee allemaal het loodje hebben gelegd.

22 juli 2003

Eindelijk de dozen zijn leeg. 104 verhuisdozen en 13 zogenaamde barrels. Allemaal keurig opgestapeld lijkt het allemaal niet zo veel. Lege dozen willen echter niet zeggen dat we nu klaar zijn. Een deel van de inhoud heeft inmiddels weliswaar zijn plek in huis gevonden, een ander deel moet nog worden uitgezocht en opgeruimd. Voordat dit kan gebeuren, moet er ook nog een berg werk worden verzet aan het huis zelf.

6 juli 2003

In mijn jeugd heb ik heel wat uurtjes weggekletst achter mijn 27mc bakkie als Olivier B. Bommel. In de loop van de tijd zijn mijn interesses veranderd en raakte het tokkelen in vergetelheid.
Sinds ik aangesloten ben op het Internet heb ik ook gebruikgemaakt van IRC (Internet Relay Chat). Tot voor kort was dat voornamelijk om eens een vraag te kunnen stellen op channels over specifieke onderwerpen zoals programmeren. Maar onlangs ben ik eens aangelogd op wat minder specifieke channels. Het is alsof ik mij terugwaan in de tijd. Vrolijk tokkelende mensen van over de hele wereld.
Je leert hier niet alleen andere mensen kennen, het is ook nog eens bevorderlijk voor de typvaardigheid en mijn Engels. So join me on IRC.

28 juni 2003

Ik had ze de afgelopen weken natuurlijk al wel zien staan, onze achterburen. Ze hebben een zeer ruim bemeten weiland ter beschikking en zo nu en dan staan de koeienbeesten bij ons naar binnen te gapen. Het zijn geen luidruchtige buren; je hoort alleen het lostrekken van het gras en zo nu en dan zegt er één boe.

18 juni 2003

Ik ben al weer een paar weken geabonneerd op de e-mailnieuws van TaalPost. Dit is een "must have" voor taalliefhebbers die snel en goed informeerd willen worden over taalactualiteiten. Er is aandacht natuurlijk aandacht voor nieuws, maar regelmatig wordt er ook aandacht besteed aan nieuwe woorden en taaladviezen.

24 mei 2003

Niet alleen overdag, maar ook in de schemering en 's nachts zien we dieren je die bij iedereen in de tuin zult tegenkomen.
Deze keer was het geen haas, maar waren het vleermuizen. Tegen een schemerige achtergrond kun je duidelijk zien wat voor luchtacrobaten dit eigenlijk zijn. Ze scheren in volle vlucht rakelings langs de kop van de lantaarnpaal om de insecten te vangen die op het licht van lamp af komen.

15 mei 2003

Vandaag hebben we kennisgemaakt met een nieuwe tuingast, de Witte Kwikstaart. Dit niet al te grote vogeltje pikt onrustig de insecten uit de lage struiken en het hoge gras.
Als het diertje loopt of opvliegt is het net alsof het een borrel op heeft. Er is geen lijn in de beweging te ontdekken, tenzij je de onregelmatige zigzagbeweging tot een lijn wilt bevorderen.

6 mei 2003

Vandaag heb ik weer eens een teken van leven gezien van 'onze' eenden. Moeder zwemt, trots als een pauw, rond met een stel van die donsbolletjes.

1 mei 2003

De dierentuin rond ons huis lijkt alleen te bestaan uit vogels, maar niets is minder waar. Dagelijks brengt de kat van één van onze buren een bezoek aan 'zijn' territorium om te zien of er geen vreemde eenden in de bijt zitten.
Aan de lijst van bezoekers kunnen we inmiddels een nieuwe naam toevoegen: de Haas. Tegen het schemerlicht van deze dag onderwierp het dier een onderzoek aan gras voor de dijk. Nu maar hopen dat de kat ergens anders zijn poten vol heeft aan zijn territoriuminspectie.

26 april 2003

Een wandelingetje langs het water heeft me dingen geleerd die ik niet had verwacht. Met volle teugen genoot ik van het zonnetje toen ik werd opgeschrokken door het geluid van een kleine roeiboot. Maar de werkelijkheid was verrassender. Ik werd zwemmend ingehaald door een zwaan. Aan zijn vleugels kon je aflezen dat ik hier niet mocht zijn. Rondkijkend ontdekte ik even verderop het nest waarop zijn partner zat te broeden.
Nieuwsgierig naar zijn lef liep ik verder naar een stuk van de sloot waar deze boze buurman niet snel op de kant kon komen. Terwijl ik daar rustig zat te wachten op de dingen die zouden komen, bleef 'meneer' rondjes zwemmen en probeerde hij me zo nu en dan te imponeren door heel dicht bij te komen. Misschien heeft hij overwogen om even verderop aan wal te komen, maar toen werd zijn aandacht getrokken door de buurkinderen.
Met evenveel kracht als zonet, zwom hij naar het einde van de sloot waar een groepje ganzenjongen vrolijk aan het spelen waren. Met zijn lange nek vlak boven de slootkant keek hij rond en zag dat de jongen zonder oppas in 'zijn' sloot zwommen. Eén voor één probeerde hij ze te pakken te nemen en onder water te duwen.
Gelukkig was de oppas niet al te ver weg en kwam de jongen beschermen. Na een korte felle 'woordenwisseling' trok de buurman zich toch maar weer terug. Door zijn kleine nederlaag was hij mij blijkbaar ook vergeten, zwom mij voor bij en begon een maaltijd bij elkaar te zoeken.

20 april 2003

Al enige tijd wordt de omgeving opgevrolijkt door een koor van kikkers. Zo nu en dan doet een solist zijn best, maar over het algemeen is het hele koor ingezet.
Vanmorgen ontdekte ik, in de sloot die onze tuin van het weiland scheidt, dat het koor over enkele weken wordt uitgebreid. Er zwemmen tientallen, zoniet honderden dikkopjes en kikkervisjes rond. Als ze de komende tijd allemaal weten te overleven, dan kunnen we onze lol op.

6 april 2003

Het bijhouden van deze weblog vind ik gewoon leuk om te doen. Jammer genoeg heb ik onvoldoende tijd om vaker te schrijven, mijn pagina te verversen of om mijn andere ideeën uit te werken.
Zo schrijf ik deze pagina nog altijd in UltraEdit, dus gewoon met de hand. Terwijl ik eigenlijk al heel lang van plan ben om er een 'systeem' om heen te bouwen.
Af en toe kijk ik in de bezoekersstatistieken van NedStat. Dat verrast me telkens weer. Wie zouden dit allemaal zijn? Ik ken slechts enkelen die zeggen ooit mijn homepage bezocht te hebben. En, leuker misschien nog, wat zoekt u hier? Het zijn vragen die worden aangewakkerd als ik weer eens aan Six degrees of separation denk.

5 april 2003

Sinds de verhuizing hebben we bewust de televisie nog niet aangesloten om te voorkomen dat kostbare tijd verloren gaat. Omdat ik nu geen autoradio meer kan luisteren, waarvoor ik toch al te kort in de auto zit, doe ik de nieuwsvergaring met de teletekst-brouwser tijdens kantooruren.
Geen probleem. want het nieuws gaat toch alleen maar over de oorlog, dus op deze manier kan ik goed mijn kop in het zand steken.
Maar vandaag sloeg ik ons lokale krantje open en tot mijn verbazing is ook hier ruimte gewijd de oorlog. Is er dan helemaal geen ander nieuws meer in de wereld?

29 maart 2003

Gelezen in het plaatselijke krantje:

MEERKERK - De politie was maandag in Meerkerk genoodzaakt om een dolle koe dood te schieten. De drachtige koe had de hele winter binnen gestaan en mocht voor het eerst de stal uit. Eenmaal buiten werd het dier agressief en viel haar baas en twee omstanders aan. De koe liep hekken omver en beschadigde enkele auto's, waarna ze de schuur weer inliep. Door een trekker voor de schuur te plaats kon het beest niet meer weg. Na overleg met de dierenarts bleek dat een verdoving niet zou helpen. De eigenaar gaf vervolgens aan de politie toestemming om de koe dood te schieten. Ook het ongeboren kalfje overleefde het schot niet.

28 maart 2003

Wat is dat nu weer? Een nieuw woord voor in de Dikke van Dale? Ik denk het niet, maar ons zegt het des te meer. Vandaag zijn we op onze tochten door de omgeving terecht gekomen in Hank. Een plaatsje dat ingesloten licht tussen een snelweg, de Bergse Maas (waterweg) en de Biesbosch. Omdat het natuurlijk niet leuk is om via dezelfde weg terug te gaan als dat we gekomen waren en omdat we nieuwsgierig waren hoe de weg langs de Biesbosch er uit zou zien, hebben we gezocht naar een andere terugweg. Maar tot twee keer toe kwamen we tot onze verrassing weer terug in Hank. Dat geeft je dus echt een hankig gevoel.

Vandaag kreeg ik via een collega de groeten van een ex-collega. Is dat even toevallig dat zij elkaar kennen. Het deed me meteen weer denken aan een film die ik, volgens mij, vorig jaar heb gezien. "Six degrees of separation" heette de film. Het is een matig gespeelde film maar het idee achter de film heeft me al meerdere keren lang bezig gehouden. Het gaat er namelijk om dat iedereen in de wereld elkaar zou moeten kunnen kennen door slechts 6 scheidingslagen. Ik ken iemand op het ministerie, die kent de minister, die kent de president, die kent enz...
Toen ik dus vanmorgen de groeten kreeg, moest ik weer direct aan deze film denken en aan 'iedereen' die ik dan zou moeten kennen. Dus wie zal het zeggen en kennen we elkaar ook op een andere manier dan via deze weblog.

Dat klinkt vreemd, arrogant zelfs, maar het gebeurd me vaak dat ik software in de stress help. Of ik deze nu op mijn computertje draai of dat het in een apparaat gebakken zit, het lijkt nauwelijks bestand tegen mijn nieuwsgierigheid. Zo heb ik televisies, telefoons en zelfs een klok al eens hard moeten resetten om het apparaat weer aan de pruttel te krijgen. Er is zelfs een tijd geweest dat werd gezegd: "Pas als software Hiemstra-proof is, mag het de deur uit."
Nu was het de beurt aan de autoradio. Wachtend op de afrit vond ik een 'program-functie'. Omdat dit niet beschreven staat in de sumiere handleiding wilde ik graag weten wat ik zoal kon programmeren. Maar ver kwam ik niet. Waarschijnlijk heb ik bij het optrekken een verkeerde toets aangeraakt en sindsdien geeft het display enkel het woord 'safe' weer.
De enige functies die nu nog werken zijn aan/uit en load/unload CD. De andere functies zijn buiten werking. Het is nu alleen erg stil in de auto, maar gelukkig zit ik er niet langer dan een uur per dag in.

Geregeld maken we een toertje door onze nieuwe omgeving om een indruk te krijgen waar we eigenlijk wonen. Twee dingen vallen telkens weer op: alles is heel dicht bij huis en we zien onderweg de meest fraaie huizen. We wonen echt in een prachtige omgeving.

14 maart 2003

Op uitnodiging van de curator hield het UVW/GAK, met drie man sterk, kantoor in ons (voormalige) pand. Dat scheelt voor elk van ons een ritje naar het UVW/GAK dat voor mij in Dordrecht is gezeteld. Het gesprek diende om het stapeltje formulieren, dat ik thuis moest invullen, te bespreken en waar nodig aan te vullen of te verbeteren. Naast de formulieren zou ik ook een geldig legitimatiebewijs en kopieën van o.a. het arbeidscontract, vakantiedagen en het bewijs van inschrijving bij het CWI moeten meenemen. Volgens het begeleidend schrijven zou het gesprek direct worden afgebroken als ik geen geldig legitimatiebewijs bij me zou hebben of geen kopie van het bewijs van inschrijving zou kunnen overhandigen. Maar na een aantal telefoontjes gepleegd te hebben, bleek ik de inschrijving bij het CWI niet nodig te hebben omdat ik een dag later in dienst zou treden bij mijn nieuwe werkgever.
Ontslag op grond van een faillissement heeft een aantal voordelen. Omdat het arbeidscontract per direct wordt opgezegd vervallen allerlei clausules zoals het concurrentiebeding. Ook ben ik op deze manier ineens van mijn studieschuld af. Dat scheelt een behoorlijke hoeveelheid centen.
Natuurlijk kent het faillissement op zich ook nadelen. Je kunt nog langer wachten op de centen waar je recht op hebt. Het UVW/GAK probeert weliswaar tussen twee en vier weken een voorschot uit te keren, maar je moet rekening houden met een termijn van zeker een half jaar voordat alles rond is.
Bovendien hadden we ook nog een geluk bij een ongeluk. Onze 13de maand, die over vorig jaar nog niet was betaald, viel binnen de 13 weken waarbinnen het UVW/GAK alle betalingsverplichtingen overneemt. Zou dit buiten deze 13 weken zijn gevallen, dan is het jammer maar helaas.
Nu ben ik in dienst bij mijn nieuwe werkgever maar blijf op dezelfde opdracht zitten. Alles lijkt dus hetzelfde, maar ik voel me nu wel een stuk beter en de rust begint terug te keren.

12 maart 2003

Gelukkig was de herrie maar voor twee dagen. We waren al bang dat we terug bij af zouden zijn. Maar gelukkig, de palenrammer is weer verdwenen en de rust weer teruggekeerd.

11 maart 2003

Het was net na het eten en al behoorlijk donker toen we een klap op de dijk hoorden. Turend in het donker zagen we nog net dat een laffe automobilist in een donkergekleurde auto doorreed nadat hij een dier had aangereden. Op de dijk aangekomen bleek er een gans aangereden te zijn; waarschijnlijk een Rotgans. Het dier liet zich gewillig aaien, niet beseffende wat hem of haar was overkomen. Terwijl we het dier probeerden te beschermen tegen de andere passerende potentiële moordenaars ben ik op zoek gegaan naar het telefoonnummer van de dierenambulance. De duffe ambtenaar van de PTT meldde dat hij wel 269 meldingen had en liet vervolgens een blikken stem het nummer uitspreken zodat ik hem niet meer kon onderbreken om te vertellen dat ik niets heb aan een telefoonnummer in Almere. De regionale politie kon mij gelukkig wel helpen, maar inmiddels was Trekrotje al weer een beetje bijgekomen. Zonder enige vorm van agressie of wat dan ook keer het dier een beetje rond, klapperde met de vleugels en waggelde het water weer in. Daar liet het zich gewillig met de stroming meedeinen om even later tegen de stroming in zijn weg te kiezen.

10 maart 2003

We zijn verhuisd naar de rand van een dorp in het midden van de polders om van de constante herrie uit Zoetermeer af te zijn. Waar werden vanmorgen door gewekt? een palenrammer. Ergens zijn ze aan het bouwen geslagen en natuurlijk kan de fundering niet rusten op de weke grond. Maar ja, moet deze kennismaking nog voordat we goed en wel gesetteld zijn?

8 maart 2003

Vandaag hebben we, met inlevering van wat Airmiles, een digitaal fototoestelletje opgehaald bij het Shellstation bij ons in de buurt. Mogelijk kan ik op deze manier deze website iets opvrolijken in de (nabije) toekomst.

7 maart 2003

We zijn nu meer dan een maand geleden verhuisd. Inmiddels wordt de post die naar het oude adres wordt gestuurd, niet meer doorgezonden en dat kan nog wel eens tot rare situaties gaan leiden. In de afgelopen weken zijn we niet alleen geconfronteerd met stapels brieven die moeten worden beantwoord als bevestiging, maar er zijn ook bedrijven die tot nu toe consequent de post naar het oude adres blijven zenden terwijl we ze een adreswijziging hebben gestuurd. Dat sommige bedrijven echt niet weten waar ze mee bezig zijn, blijkt wel uit het feit dat we wederom vier identieke brieven van bank kregen om het adres van het rekeningnummer aan te passen. Zouden deze bedrijven bewust zijn van hun slechte service? Ik ben bang van niet. Helaas heb ik geen tijd genoeg om deze bedrijven hiervan bewust te gaan maken, dat zou een dagtaak worden.

Gisteren is het faillissement van PITDigimaster uitgesproken en vandaag is de curator begonnen om te kijken wat er nog te redden valt. Zij heeft van de rechtbank een volmacht en neemt de dagelijkse leiding over van het bedrijf. Ze is zelfs bij machte om bepaalde beslissingen terug te draaien (tot zes maanden in het verleden).
Zo is er bekend geworden dat een doorstart niet mogelijk is, dat wij dus allemaal zullen worden ontslagen en dat wij een opzegtermijn van 6 weken zullen krijgen in plaats van de gebruikelijk maand. Per indvidu zal worden bepaald of er al of niet werkzaamheden uitgevoerd zullen moeten worden, maar ze kan ook mensen op staande voet ontslaan als zij bijvoorbeeld zicht hebben op nieuw werk.
De loonverplichtingen zullen worden overgenomen door UVW/GAK. Dat betekend dat het niet uitgekeerde salaris, met een maximum van 13 weken, alsnog zullen worden uitgekeerd. Daarnaast zal het UVW/GAK ook zaken als vakantiegeld en andere vergoedingen betalen, zolang dit maar via het arbeidscontract is geregeld. Mocht het UVW/GAK beslissen om slechts een gedeelte uit te betalen en het beroep deze beslissing niet heeft teruggedraaid, dan zal de vordering worden geplaatst bij de andere (standaard) vorderingen en kan het wel eens heel lang duren voordat je ook maar een cent ontvangt. Als er niet voldoende uit het faillissement overblijft zou het zelfs kunnen betekeken dat je niets (extra) ontvangt. Dit laatste is bijvoorbeeld voor omzet gerelateerde bonussen heel vervelend; deze komen lager op de lijst van schuldeisers te staan dan normale loonvorderingen.
Nu is het even afwachten hoe zij gaat beslissen in mijn geval. Zal ik mijn ontslag op staande voet krijgen zodat ik 'gewoon' verder kan, of moet ik de 6 weken uitzitten en kan ik fluiten naar mijn nieuwe baan. Maar goed, zover is het nog niet. Eerst ontvangen een brief met een stapel UVW/GAK-formulieren voor de aanvraag van voorschotten en afrekening van het niet ontvangen salaris.

4 maart 2003

Na wat zoeken blijkt dat een Waterhoentje wel eens hetzelfde zou kunnen zijn als een Waterkipje. Maar de beesten die bij ons op de dijk en in de tuin rondhuppelen zijn Meerkoeten. Het verschil is te zien aan de kleur van de snavel.

Dat we in onze nieuwe omgeving meer dieren zouden zien dan op de flat, is natuurlijk overbodig om te schrijven. In de tuin zit een merel-paar en algemene vogels zoals mussen, spreeuwen, kool- en pimpelmezen, vinken, eenden, zwanen, waterkipjes of -hoentjes (ik ken het verschil nog niet), rijgers, duiven en zelfs heb ik al een winterkoninkje gesignaleerd. In het weiland achter het huis hebben we ook al hazen en fazanten gezien. Maar vanmorgen werden verrast door doordat we een specht in de tuin hadden die behendig langs de boomstammen klom op zoek naar alles wat er tussen de bast rondkruipt. Jammer dat ik geen digitaal fototoestel heb, anders had ik ik hem toch zeker even willen vastleggen.

28 februari 2003

De aanstelling van de curator laat nog even op zich wachten, waarschijnlijk wordt het pas in de loop van de volgende week. Inmiddels heb ik twee sollicitaties achter de rug en kan ik dit weekend gebruiken om en keuze te maken.

26 februari 2003

Vandaag is bekend geworden dat mijn huidige werkgever gisteren het faillissement heeft aangevraagd. Dat is niet mis. Waarschijnlijk worden we donderdag al gebeld door de curator i.v.m. het ontslag.

22 februari 2003

Dit is de eerste dag dat ik ook thuis weer online ben. Het is wel is waar via een analoog modem, maar Internet is weer bereikbaar.

20 februari 2003

Bij een verhuizing maak je natuurlijk gebruik van de PTT Verhuisdienst. Werkt over het algemeen wel goed, alleen banken doen lastig. Die sturen je dan brieven die je ondertekend weer terug moet zenden. Maar nu hebben we de klapper op de vuurpijl. Een bank stuurt ons 4 gelijkwaardige brieven over de verhuizing van 1 rekeningnummer. Hoezo kosteneffectief?

17 februari 2003

Vandaag voor het eerst vanuit mijn nieuwe woonplaats naar kantoor. Ik ben nu (veel) korter onderweg dan vanuit Zoetermeer. Onderweg zag ik dat het de afgelopen periode koud moet zijn geweest. Op het kanaal lag een dun laagje ijs. Toch heb ik de afgelopen dagen ook de aanwijzingen gezien voor de komende lente. De zon krijgt langzaam echt zijn kracht terug, de volgels beginnen elkaar weer op te zoeken en ga zo maar door.

27 januari 2003

Dit is de waarschijnlijk de laatste dag dat ik door de constante herrie in de ongeving wakker zal worden. Vanaf morgen zal ik wakker worden in Meerkerk en gaan we de spullen in de verhuisauto laden. Ik ben reuze benieuwd.

6 januari 2003

Sinds vorige week draait er een klein programma op mijn computer die via Internet de files op de teletekst pagina's in de gaten houdt om er achter te komen wat nu eigen de 'dagelijkse files' zijn. Vanmorgen had dit programma veel te doen. Door de sneeuwval en vorst stond het grootste deel van Nederland op elkaar te wachten. Een leuk succes voor mijn proggie. Maar helaas. Vanmiddag is mijn programma er mee gestopt. De lay out van teletekst is na al die jaren zodanig veranderd dat het niet meer kan gebruiken. Toch jammer van mijn mooie proggie.

3 januari 2003

Heerlijk die vakantietijd. In no-time ben ik van Zoetermeer in Nieuwegein en omgekeerd. Op 29 oktober j.l. dacht ik met het zien van de locomotief dat ik nu toch wel alles was tegengekomen op de snelweg. Vanmorgen bleek dat niet zo te zijn. Begeleid door zwaailichten en de nodige remlichten, reed ik voorbij een tram. Niet op rails, maar op een dieplader. Ik ben benieuwd wat ik de volgende keer tegen ga komen.

1 januari 2003

Iedereen een gelukkig en voorspoedig nieuwjaar.

Woensdag 4 december 2002

Vandaag een beetje op tijd van huis weggegaan zodat ik vanavond wat eerder naar huis kan. Op de weg verliep alles prima tot ik voorbij Woerden kwam: file. Dus de radio maar even op verkeersinformatie. Wegafsluiting? Bommelding? Wat krijgen we nou? Volgens het nieuws is de A12 bij Utrecht afgezet i.v.m. met een bommelding bij de Ikea in o.a. Utrecht. Binnen een half uur is het 15 kilometer file ontstaan. Toen ik eindelijk voorbij de afsluiting kroop (richting A2) was een lege A12 wel een spookachtig gezicht. Uiteindelijk kwam ik anderhalf uur later op mijn werk. Hoera, ik kan nu toch niet eerder naar huis.

Vrijdag 29 november 2002

Mijn laatste examen voor mijn fel begeerde MCSE-titel zit er op. Designing Security (70-220) heb ik met een score van 835 punten gemaakt.

Zondag 24 november 2002

Het mag haast wel een wonder heten. We hebben vandaag uit kunnen slapen. Geen van de buren hebben het huis verbouwd, ruzie gemaakt of de muziek hard aan gehad. Buiten klonk er geen getoeter, geen warm draaiende moteren, geen vuurwerk en geen geschreeuw. Vandaag was het stil, verdacht stil, maar wel heerlijk stil. Was het altijd maar zo stil, dan hoefde we niet te verhuizen.

Zondag 17 november 2002

Voor mijn gevoel had ik nog maar nauwelijks geslapen toen we uit ons bed werden gebeld. Er werd niet eventjes op de bel gedrukt, maar er werd net zolang doorgegaan totdat er werd open gedaan. Wat bleek? Het was een champagne ontbijt, maar niet voor ons. De naam van de familie kwam mij niet bekend voor. Ik mocht het ontbijt niet eens aannemen, terwijl het adres toch wel goed was en wij uit ons bed waren gehaald.

Zondag 11 november 2002

Ondanks dat het nog even duurt voordat we dit kunnen zeggen, is de 'elende' van het nieuwe jaar al weer begonnen. Vannacht werden we om 0:16 hardhandig uit de slaap gehaald door een vuurwerkserenade. Ik ben bang dat dit de komende maanden alleen maar erger gaat worden.

Ik beweeg me al heel wat jaar voort op de snelweg. In al die jaren ben ik al paarden, kranen en boten tegengekomen. Maar vandaag haalde ik een voertuig in dat ik nog niet eerder was tegen gekomen, een locomotief. Het immense apparaat stond natuurlijk op een dieplader, maar je kijkt toch vreemd op als je ineens op de snelweg naast zo'n spoormonster rijdt.

Zondag 27 oktober 2002

Gemiddeld ontvang ik op één dag zo'n 41 berichten van mensen, 9 berichten uit mailing lijsten en de nodige uitnodigingen, ontvangstbevestigingen en berichten die worden doorgezonden door automatische antwoord diensten. Spam en virusberichten heb ik maar even niet meegeteld. Het grootste gedeelte wordt gelukkig niet eens zichtbaar voor me.
Telkens weer verbaas ik me over de manier waarop de berichten zijn samengesteld. Sommige mailinglijsten proppen zoveel rommel bij de boodschap, dat ik soms de boodschap niet eens kan vinden. Van dit soort berichten is het meeste ook nog eens afkomstig van bedrijven! Zou de marketing afdeling niet op de hoogte zijn?
Maar goed, met de 'persoonlijke' berichten is het ook niet altijd even goed gesteld. Gelukkig bevatten de meeste van de berichten nog wel een onderwerp. Als er helemaal geen onderwerp is ingevuld, wat nog wel eens voorkomt, dan lees ik het hele bericht niet eens. Maar iets minder dan een kwart van de wel ingevulde onderwerpen slaat niet op de inhoud van het bericht.
Veel erger is het gesteld met de manier waarom het bericht is opgesteld. Gemiddeld krijg ik eens per dag een bericht dat niet eens alinea's heeft. Het bericht begint, met een beetje geluk, met een hoofdletter en eindigt soms ook nog met een punt. De rest van de inhoud moet je er zelf maar uitvissen.
Aan de ander kant neemt meer dan de helft van de schrijvers niet eens de moeite om een aanhef of een afsluiting toe te voegen. Als men dat ook zou doen aan de telefoon, staat in no time de manager aan het bureel om je als onbeschoft te betitelen, maar in berichten mag het blijkbaar wel.

Zondag 29 september 2002

Het was 's avonds, even over tienen toen één van onze buren had besloten om te gaan klussen, betonboren om precies te zijn. Helaas voor mij, maar het was goed voor zijn gezondheid dat hij net stopte voordat ik de boosdoener gelocaliceerd had. Om elf uur lagen we inmiddels al op bed en de buurman van de auto van gisteren heeft een kwartier lang geprobeerd om zijn auto aan de pruttel te krijgen; zijn accu was zo dood als een pier.

Zaterdag 28 september 2002

Het was al bijna 29 september toen we uit onze slaap werden gehaald door een autoalarm. Er reageerde helemaal niemand. Na 20 minuten ben ik zelf maar eens gaan kijken. Helaas kon ik niet zelf het alarm uitschakelen zonder de auto te beschadigen. Na bijna tien minuten in de wacht te hebben gestaan op 0900-8844, kreeg ik een aardige agent aan de lijn die de eigenaar van het kenteken zou proberen te bereiken. Na in totaal ruim drie kwartier te hebben moeten luisteren naar het autoalarm, werd het stil. Dank je wel buurman. Als je toch niet reageert op je eigen herrie, verwijderen de lawaaimaker dan!

Herfst 2002

De dagen worden korter, de regen komt met bakken uit de hemel vallen. Ik denk even terug aan de herfst van 1982. Ik had mijn eerste computerles. Hier had ik me vrijwillig voor opgegeven en na 20 jaar heb ik er nog steeds geen spijt van. Het nog steeds mijn grootste hobby en bovendien verdien ik er mijn boterham mee. Als ik toen had geweten...

Vrijdag 6 september 2002

Mijn op één na laatste examen voor mijn MCSE zit er weer op. De stof voor deze module, de 70-221 (Designing Infrastructure), is niet veel uitgebeider dan die van 70-216, maar het examen zelf was pittig en ik heb er dan ook ruim twee en een half uur over gedaan.

Zaterdag 24 augustus 2002

Nu moest het er dan toch eindelijk van komen, we zijn naar Slagharen geweest. De vorige keer hebben we dit uitgesteld doordat de weerverwachting zware onweersbuien verwachtte. Na een rit van twee uur in de stromende regen was het bijna niet te geloven dat het hier droog was. Maar na een paar uur kregen we de volle laag. Vele attracties werden stilgelegd vanwege het onweer en het terrein veranderde in no time in een grote plas, de riolering kon het simpelweg niet aan. Later klaarde het gelukkig wel weer op en uiteindelijk hebben de meeste attracties wel bezocht.

Dinsdag 20 augustus 2002

Toen ik vanmorgen in de file aanschoof had ik het idee dat de vakantieperiode er al weer op zat. Het had nog geen maand geduurd. Maar na enkele kilometers schuiven bleek dat niet het einde van de vakantie de oorzaak was, maar een brandende auto. Opvallend, in al die jaren (en dat zijn er heel wat) dat ik auto rijd, ben ik nog niet eerder langs een brandende auto gereden en dit is ineens de tweede in een week. Ik reed namelijk precies een week geleden ook al langs een brandend voertuig, maar toen zat ik wel aan de andere kant van het land.

Donderdag 15 augustus 2002

Voor mijn MCSE heb ik alweer de vijfde module met succes afgerond. Met deze module, de 70-216 (Infrastructure), heb ik nu alle core examens achter de rug. Ik vond dit de zwaarste module tot nu toe. Er zitten veel onderwerpen bij elkaar gepropt, dat je het gehele plaatje snel uit het oog verliest.

Maandag 5 augustus 2002

De afgelopen dagen heb ik kunnen genieten van het onweer. Op de WeerOnline-site kun je zien waar de afgelopen uren de onweersbuien hebben huisgehouden.

Zondag 4 augustus 2002

Een documantaire op Discovery over ruimte psychologie heeft me bijzonder geboeid. De problemen die toekomstige astronauten kunnen gaan tegenkomen bij een langdurig verblijf in de ruimte lijken enigzins op de problemen met vrituele teams waar ik als projectleider mee te maken heb. Niet alleen taal- en cultuurverschillen kunnen parten gaan spelen, ook de afstand speelt een belangrijke rol. Doordat teamleden niet direct contact hebben, kunnen mensen zich (onverwacht) anders gaan gedragen. De ruimte psychologie zou antwoord moeten kunnen gaan geven op vragen als: "Hoe selecteer je mensen voor een dergelijk lang verbijf in de ruimte?" en "Hoe voorkom je dat de afstand, tussen het ruimteschip en de thuisbasis, gedragsproblemen veroorzaakt?"
Mocht iemand nog een aardige site weten over ruimte psychologie of de psychologie met viruele teams, stuur mij dan een e-mailtje.

Woensdag 31 juli 2002

Voor mijn collega's heb ik ICQ geïnstalleerd. Ik bleek zelfs al een ICQ-nummer te hebben: 109716556.

Vrijdag 26 juli 2002

Goedkoop Internetten? Ik geloof dat ik iets heb gevonden. DirectInternet van KPN biedt eenvoudige toegang tot internet via het nummer 06760-12321. Je hoeft je niet aan te melden en je betaalt geen abonnementskosten. Je betaalt uitsluitend voor de internetminuten, die ook nog eens extra voordelig zijn: 20% lager in de standaard uren en 10% lager in de daluren en in het weekend. Per internetsessie betaal je een laag starttarief: 3,50 eurocent. Je kunt inbellen met een normaal modem of met ISDN. Zelfs met dubbel ISDN inbellen is mogelijk (128 kbps). Een handig alternatief voor als je vaste verbinding met internet (via bijvoorbeeld Kabel of ADSL) mocht wegvallen. Er hoeven geen naam en wachtwoord te worden opgegeven. Kijk op www.directinternet.nl. Meteen uitproberen? Gebruik als username kpn zonder wachtwoord.

Maandag 22 juli 2002

Het was rond kwart voor acht dat ik (nog) in bed lag en zware trilling voelde als of er zware vrachtwagen voorbij kwam rijden. Het bleek een kleine aardbeving te zijn het zuiden van het land. Heb je deze aardschok ook bewust meegemaakt? Dan kun je op de website van het KNMI een enqueteformulier invullen.

Zondag 21 juli 2002

Ik heb de beta versie van DelOld gepubliceerd.

Zaterdag 20 juli 2002

Al enige tijd verbaasde ik me over het gedrag van Internet Explorer. Als ik een verkeerd adres invoerde kwam ik op een vage zoeksite terecht. Bij toeval stuitte ik op Ad-aware 5.0. Dit programma speurt naar "ScumWare" en is ook in staat om deze te verwijderen. Nu blijkt IE zelfs weer sneller te werken.

Vrijdag 12 juli 2002

Het CBS heeft de website vernieuwd. Je kunt nu je eigen overzichten samenstellen en downloaden via StatLine.

Woensdag 10 juli 2002

Het gaat nu snel, ik heb alweer een MCSE-examen achter de rug, 70-219 (Designing Active Directory). De leerstof voor dit examen is beslist niet moeilijk, maar op het examen zelf bevat heel veel leesstof.

Zondag 7 juli 2002

Deze site, opgebouwd om ervaring op te doen met HTML, is tot leven gekomen in 1994. In het begin van 1999 heb ik de site in het geheel een andere style gegeven, maar echt tevreden ben ik nooit geweest. Nu is het dan eindelijk zo ver dat ik een nieuwe style grotendeels heb doorgevoerd op alle onderliggende pagina's.

Woensdag 26 juni 2002

Weer een MCSE-examen achter de rug, 70-217 (Administring Active Directory).

Zaterdag 15 juni 2002

We hebben het voorlopig koopcontact getekend. Omdat het huis van de huidige bewoners nog niet af is zullen we moeten wachten tot begin volgend jaar met verbouwen.

Woensdag 22 mei 2002

Eigenlijk zouden we vandaag iets heel anders gaan doen, maar door het dreigende onweer zijn we uitgeweken naar Diergaarde Blijdorp in Rotterdam. Het nieuwe gedeelte, het Oceanium, ziet er prachtig uit en is zeker de moeite van het bezoekje waard.

Woensdag 8 mei 2002

Ik heb mijn MCSE-examen 70-215 (Windows 2000 Server) met goed gevolg afgelegd in een persoonlijk record van 45 minuten en met 920 punten.

Zaterdag 13 april 2002

Nu, enkele maanden en huizen verder, lijkt het er op dat we een huisje hebben gevonden dat naar ons zin is. Nu moeten we alleen o.a. de bank nog overtuigen dat we er kunnen wonen. Het huisje hebben we gevonden via Internet. De bewoners vertelde dat het nog niet zolang te koop stond, maar dat we niet de eerste waren die een bezoekje brachten.

Zondag 31 maart 2002

Een bezoek aan het Dofinarium te Harderwijk is de moeite waard. Gelukkig hadden we alleen aan het einde van de dag een beetje regen. Door het dreigende slechte weer was het niet zo heel erg druk.

Zaterdag 30 maart 2002

Ik heb mijn MCSE-examen 70-210 (Windows 2000 Professional) met goed gevolg afgelegd.

Vrijdag 25 januari 2002

Vandaag zijn we voor het eerst gaan kijken naar een huisje. We zijn de geluidsoverlast, in onze huidige woning, meer dan zat. Maar helaas, het huisje was niets.

Maandag 7 januari 2002

Op verschillende webbrowsers zien mijn pagina's er allemaal verschillend uit, hoog tijd om alles maar eens te herzien.

Zaterdag 5 januari 2002

We hadden nog een laatste restje guldens op te maken. Met een klein verlanglijstje in de hand zijn we gaan winkelen. Maar we konden het niet eens worden wat we nu eigenlijk wilde kopen. Het één was te duur, het andere niet naar wens. Uiteindelijk zijn we de laatste guldens maar op gaan eten. We hadden precies berekend wat we in ons favoriete restaurant konden gaan eten. Bij het afrekenen bleek dat we ons voor € 2,70 hadden vergist, die hebben we gelukkig bij mogen leggen.

Zondag 9 december 2001

Eindelijk heb ik deze pagina voorzien van Cascading Style Sheets en voldoet de pagina geheel aan de standaard van HTML 4.01.

1 november 2001

Ik ben begonnen met een Open info-project. De eerste tabel in deze publicatie bevat de postcodegebieden van Nederland, maar het is de bedoeling dat er veel meer op wordt gepubliceerd.

1 juni 2001

Het HP-project voor Buitenlandse Zaken afgerond. In 18 maanden hebben we 103 landen bezocht. Op 137 ambassades en consulaten hebben de nieuwe Basis Infrastructuur uitgerold. Voor dit project ben ik in de steden Antwerpen, Berlijn, Skopje, Brussel, Dublin, Lusaka, Shanghai en Beijing geweest.

Donderdag 31 mei 2001

Het hoorspel "The War of the Worlds" is te downloaden vanaf The Mercury Theatre on the Air.

Copyright © 1995-2017 Kees Hiemstra
Modified on: